STRUKTUR DAN FUNGSI MATA KUCING
Mata haiwan, termasuk kucing, berfungsi sama seperti mata anda. Haiwan juga mengalami banyak masalah mata yang sama yang boleh dialami oleh manusia, termasuk katarak, glaukoma dan gangguan lain. Adalah penting untuk kucing anda menerima penjagaan mata yang baik untuk melindungi penglihatannya dan membolehkan ia berinteraksi dengan selesa dengan persekitarannya. Mata ialah organ yang sentiasa melaraskan jumlah cahaya yang dibenarkan masuk dan memfokus pada objek dekat dan jauh. Ia menghasilkan imej berterusan yang dihantar dengan cepat ke otak (lihat rajah di bawah).
Rongga tulang atau soket yang mengandungi bola mata dipanggil orbit. Orbit adalah struktur yang dibentuk oleh beberapa tulang. Orbit juga mengandungi otot, saraf, saluran darah, dan struktur yang menghasilkan dan mengalirkan air mata. Bahagian putih mata dipanggil sklera. Ini adalah lapisan luar mata yang agak keras. Ia diliputi oleh membran nipis, dipanggil konjunktiva, terletak berhampiran bahagian depan mata. Konjunktiva berjalan ke tepi kornea dan menutup bahagian dalam kelopak mata. Kornea ialah kubah jernih pada permukaan hadapan mata yang membenarkan cahaya masuk. Kornea bukan sahaja melindungi bahagian depan mata, tetapi juga membantu memfokuskan cahaya pada retina di bahagian belakang mata. Iris ialah kawasan mata yang bulat dan berwarna. Ia mengawal jumlah cahaya yang masuk ke mata dengan menjadikan anak mata lebih besar atau lebih kecil. Pupil adalah kawasan hitam di tengah mata. Pupil dikawal oleh otot sfinkter bulat. Apabila persekitaran gelap, murid membesar untuk membenarkan lebih banyak cahaya masuk; apabila persekitaran cerah, murid menjadi lebih kecil untuk mengurangkan cahaya masuk.
Kanta, yang terletak di belakang iris, mengubah bentuknya untuk memfokuskan cahaya ke retina. Otot-otot kecil (otot ciliary) mengecut untuk menyebabkan kanta menjadi lebih tebal, yang membolehkan kanta memfokus pada objek berhampiran. Dalam kucing, perubahan kanta ini kelihatan terhad. Otot ciliary mengendur untuk menyebabkan kanta menjadi lebih nipis apabila ia memfokus pada objek yang jauh. Retina mengandungi sel-sel yang merasakan cahaya (fotoreseptor). 2 jenis utama fotoreseptor ialah kon dan rod. Sel kon memberi kucing ketajaman penglihatan dan penglihatan binokular yang sangat baik, membolehkan mereka menilai kelajuan dan jarak dengan sangat baik, keupayaan yang membantu mereka bertahan sebagai pemburu. Walau bagaimanapun, walaupun sel kon juga bertanggungjawab untuk penglihatan warna, tidak pasti sama ada kucing boleh melihat warna. Kucing juga mempunyai banyak sel rod, yang pandai mengumpul cahaya malap. Malah, kucing boleh melihat 6 kali lebih baik dalam cahaya malap daripada orang, menimbulkan mitos bahawa kucing boleh melihat dalam gelap. Kucing juga mempunyai lapisan reflektif yang dipanggil tapetum lucidum, yang membesarkan cahaya masuk dan memberikan kilauan ciri biru atau kehijauan pada mata mereka pada waktu malam.
Dalam kucing, kawasan retina yang paling sensitif dipanggil kawasan sentralis. Kawasan ini mengandungi beribu-ribu fotoreseptor padat yang menjadikan imej visual tajam. Setiap fotoreseptor dilekatkan pada gentian saraf. Semua gentian saraf diikat bersama untuk membentuk saraf optik. Fotoreseptor dalam retina menukar imej menjadi impuls elektrik, yang dibawa ke otak oleh saraf optik.
Kelopak mata atas dan bawah adalah lipatan kulit nipis yang boleh menutup mata dan secara refleks berkelip untuk melindungi mata. Berkelip juga membantu menyebarkan air mata ke atas permukaan mata, mengekalkannya lembap dan membersihkan zarah-zarah kecil. Mata kucing dilindungi bukan sahaja oleh jenis kelopak mata yang sama seperti yang dimiliki orang, tetapi juga oleh membran yang menghisap, yang kadang-kadang dipanggil kelopak mata ketiga. Kelopak mata tambahan ini berwarna merah jambu keputihan, dan ia terdapat di bawah kelopak mata yang lain di sudut dalam mata (berhampiran hidung). Kelopak mata ketiga memanjang ke atas apabila diperlukan untuk melindungi bola mata daripada calar (contohnya, semasa melakukan perjalanan melalui berus) atau sebagai tindak balas kepada keradangan.
Untuk berfungsi dengan baik, mata mesti sentiasa lembap. Air mata adalah sumber kelembapan yang diperlukan ini. Air mata terdiri daripada air, minyak, dan lendir. Kelenjar lacrimal menghasilkan bahagian air mata yang berair. Mereka terletak di pinggir luar atas setiap mata. Kelenjar dalam kelopak mata ketiga juga menyumbang kepada penghasilan bahagian air mata yang berair. Kelenjar lendir dalam konjunktiva (dipanggil sel goblet) menghasilkan lendir. Kelenjar Meibom dalam kelopak mata menghasilkan bahagian berminyak. Campuran air, minyak dan lendir menghasilkan koyakan yang lebih pelindung yang lebih perlahan untuk menguap. Saluran nasolakrimal membenarkan air mata mengalir dari setiap mata ke dalam hidung. Setiap saluran ini mempunyai bukaan di tepi kelopak mata atas dan bawah berhampiran hidung.
No comments:
Post a Comment